7 Φεβρουαρίου 2019

 

 

«Θα τα καταφέρουμε»

 

δήλωσε ο Ντίας-Κανέλ

 

 

 

«Η αποκατάσταση των υπηρεσιών, η συλλογή των συντριμμιών, η φροντίδα των θυμάτων, ο σχεδιασμός και η οργάνωση των δωρεών, η προτεραιότητα στους πιο ευάλωτους» ήταν οι γραμμές δράσης που υπογράμμισε ο Μιγέλ Ντίας-Κανέλ, Πρόεδρος του Κρατικού και Υπουργικού Συμβουλίου της Κούβας, σε τηλεοπτικό πρόγραμμα, αφιερωμένο στην προσπάθεια αποκατάστασης, μετά τον ανεμοστρόβιλο της 27ης Ιανουαρίου που έπληξε την Αβάνα.

 

Ο Πρόεδρος δήλωσε ότι ο στρατηγός Ραούλ Κάστρο και ο Χοσέ Ραμόν Ματσάδο Βεντούρα, πρώτος και δεύτερος γραμματέας του ΚΚ Κούβας, αντίστοιχα, δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην πρόοδο που σημειώνεται στις προσπάθειες αποκατάστασης. Όπως είπε, «θα καταφέρουμε να αποκαταστήσουμε τις ζημιές, γιατί στην Κούβα, όπως λέει το τραγούδι, η μέρα πάντα ξημερώνει μετά από τη σκοτεινότερη νύχτα, επειδή συνεχίζουμε τον αγώνα».

 

Ο Ντίας-Κανέλ επανέλαβε τα συλλυπητήριά του, εξ ονόματος του Κόμματος, της κυβέρνησης και άλλων οργανώσεων, στις οικογένειες που έχασαν τους δικούς τους, στους τραυματίες και εκείνους που έχασαν την περιουσία τους.

 

 «Αυτό το γεγονός διαφέρει από εκείνα που έχουμε συνηθίσει να αντιμετωπίζουμε. Ένας ανεμοστρόβιλος δεν μπορεί να προβλεφθεί όπως μπορεί ο κυκλώνας. Έχουν ανακοινωθεί πληροφορίες σχετικά με τις προβλέψεις για καταιγίδες, την υψηλή πιθανότητα βροχής (...) και υιοθετήθηκαν μέτρα, και δεν πραγματοποιήθηκε η Πορεία με τις Δάδες όπως κάθε 27 Ιανουαρίου. Αυτό που δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε ήταν ότι θα συνέβαινε ένα γεγονός αυτού του μεγέθους, της κλίμακας EF4 (ανεμοστρόβιλος)».

 

Υπενθύμισε πως μετά τον ανεμοστρόβιλο, η αντίδραση των ηγετών και στελεχών του Κόμματος και της κυβέρνησης, του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Πολιτικής Άμυνας, με τη συνεργασία των κεντρικών κρατικών υπηρεσιών, ήταν άμεση. «Πρέπει να σημειωθεί ότι στην αντιμετώπιση του ανεμοστρόβιλου πήραν μέρος πυροσβέστες, εργάτες διάσωσης, υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, οι Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις και πολίτες. Από την πρώτη στιγμή οι άνθρωποι ήταν παρόντες».

 

Δήλωσε επίσης ότι το Επαρχιακό Συμβούλιο Άμυνας συγκλήθηκε στις 8 το πρωί της 28ης και το Συμβούλιο των Υπουργών δύο ώρες νωρίτερα.

 

 «Πριν από την αυγή, αρκετοί υπουργοί βρίσκονταν στα σημεία με τα πιο περίπλοκα προβλήματα». Έτσι αποχτήθηκαν εμπειρία και διδάγματα που έπρεπε να γνωρίζει και ο λαός.

 

Για το λόγο αυτό και για να δοθούν πληροφορίες σχετικά με τη δράση πολλών οργανισμών και πολιτών στην αποκατάσταση των ζημιών, πρότεινε να παρουσιαστεί ένα άλλο τηλεοπτικό πρόγραμμα αναφορικά με το ίδιο θέμα, την επόμενη εβδομάδα.

 

Γυναίκες και άνδρες

του Σαντιάγο,

συμπατριώτες όλης

της Κούβας

 

Συγκεντρωθήκαμε σήμερα για να γιορτάσουμε την 60ή επέτειο της νίκης της Επανάστασης της 1ης του Γενάρη, και το κάνουμε ξανά στο Σαντιάγο δε Κούμπα, λίκνο της Επανάστασης, εδώ στο νεκροταφείο της Σάντα Ιφιχένια, όπου βρίσκονται τα αθάνατα λείψανα πολλών από τα καλύτερα παιδιά του έθνους, πολύ κοντά στους τάφους του Εθνικού Ήρωα, του Πατέρα και της Μητέρας της Πατρίδας και του Αρχηγού της Κουβανικής Επανάστασης.

 

Δεν έρχομαι εδώ για να μιλήσω προσωπικά. Το κάνω στο όνομα των ηρωικών θυσιών του λαού μας και των χιλιάδων μαχητών που έδωσαν τη ζωή τους σε πάνω από 150 χρόνια αγώνα.

 

Φαίνεται απίστευτο ότι το πεπρωμένο μας έδωσε το προνόμιο να μπορέσουμε να απευθυνθούμε στους συμπατριώτες μας μια μέρα σαν κι αυτή, μνημονεύοντας έξι δεκαετίες θριάμβου, το ιστορικό γεγονός όπου με την καθοδήγηση του Φιδέλ, ο κουβανικός λαός κατέκτησε για πρώτη φορά πολιτική δύναμη και οι μαμπί μπόρεσαν να εισέλθουν στο Σαντιάγο δε Κούμπα νικηφόρα, συμπτωματικά 60 χρόνια μετά την καθιέρωση της απόλυτης αμερικανικής ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στην Κούβα.

 

Πριν από λίγους μήνες, στη Λα Δεμαχάγουα, συγκεντρωθήκαμε για να θυμηθούμε την 150ή επέτειο από την έναρξη των πολέμων ανεξαρτησίας της Κούβας, στις 10 του Οκτώβρη 1868.

 

Η Επανάσταση ξαναγεννήθηκε το 1895 χάρη στη μεγαλοφυΐα και την ικανότητα του Μαρτί να ενώσει τους καλύτερους και πιο έμπειρους ηγέτες του Δεκάχρονου Πολέμου και να προετοιμάσει τον «Απαραίτητο Πόλεμο» κατά της ισπανικής αποικιοκρατίας.

 

Ο αποικιοκρατικός στρατός ήταν ουσιαστικά νικημένος, με μικρό μαχητικό ηθικό, πολιορκημένος από τους μαμπί σε όλο σχεδόν το νησί και εξαντλημένος από τροπικές ασθένειες που το 1897, για να αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα, προκάλεσαν 201.000 απώλειες μεταξύ των στρατευμάτων του. Τη νίκη την υφάρπαξαν οι ΗΠΑ με την επέμβασή τους και τη στρατιωτική κατοχή της χώρας, η οποία έδωσε τη θέση της σε μια μακρά περίοδο καταπίεσης και διεφθαρμένων κυβερνήσεων, υποταγμένων στα ηγεμονικά σχέδια των Βορειοαμερικανών.

 

Ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, η απελευθερωτική ζέση του κουβανικού λαού δεν σβήστηκε, εκδηλώθηκε με προσωπικότητες τέτοιες σαν των Μπαλίνιο, Μέγια, Βιγιένα, Γκιτέρας και Χεσούς Μενέντες, μεταξύ πολλών άλλων που δεν δέχτηκαν να ζουν σε συνθήκες ατιμία και εξευτελισμού.

 

Ούτε η Γενιά της Εκατονταετίας, που υπό την ηγεσία του Φιδέλ επιτέθηκε στους στρατώνες Μονκάδα και Κάρλος Μανουέλ δε Σέσπεδες στις 26 του Ιούλη 1953, ήταν πρόθυμη να ανεχθεί, 100 χρόνια μετά τη γέννηση του Μαρτί, τα εγκλήματα και τις καταχρήσεις μιας αιματηρής τυραννίας απόλυτα υποταγμένης στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.

 

Στιγμές έντονου πόνου και θλίψης ακολούθησαν μετά την αποτυχία και τη δόλια δολοφονία πολλών από τους επαναστάτες μαχητές που συμμετείχαν σε αυτές τις ενέργειες και που καταδικάστηκαν δυναμικά από τον Φιδέλ στην ιστορική ομιλία υπεράσπισής του «Η Ιστορία θα με δικαιώσει», που έγινε το πρόγραμμα της Επανάστασης. Λίγα μέτρα από εδώ βρίσκονται τα λείψανα των πεσόντων σε εκείνη την 26η Ιούλη και άλλοι μάρτυρες της εξέγερσης, οι γενναίοι νέοι του Σαντιάγο, μαχητές της παράνομης πάλης και τα παιδιά αυτής της πόλης που έπεσαν σε ένδοξες διεθνιστικές αποστολές.

 

Στα σκληρά χρόνια της φυλάκισης και της κακομεταχείρισης, το θάρρος και η δέσμευση να ξαναρχίσουν τον αγώνα δεν μειώθηκαν· το κύρος του επαναστατικού ηγέτη μεγάλωσε για να ενώσει νέες δυνάμεις ενάντια στη δικτατορία.

 

Δεν υπήρξε ανάπαυση κατά την εξορία στο Μεξικό. Χρησίμευσε για την προετοιμασία του επόμενου και αποφασιστικού σταδίου της μάχης που μας έφερε με το σκάφος Γκράνμα στο Λας Κολοράδας στις 2 του Δεκέμβρη 1956. Η καθυστερημένη άφιξη στις ακτές της Κούβας, λόγω του επικίνδυνου ταξιδιού, εμπόδισε τον προγραμματισμένο συγχρονισμό με την εξέγερση στο Σαντιάγο η οποία διοργανώθηκε από τον τολμηρό και θαρραλέο νεαρό ηγέτη του κινήματος της 26ης Ιούλη, Φρανκ Παΐς Γκαρσία, που δεν είχε ακόμη φθάσει στην ηλικία των 22 ετών όταν δολοφονήθηκε άγρια από τους μπράβους της τυραννίας στις 30 Ιούλη 1957.

 

Ούτε η καταστροφή στην Αλεγρία δε Πίο, όπου σχεδόν όλα τα μέλη της αποστολής εξοντώθηκαν, μπόρεσε να κάμψει την αισιοδοξία και την πίστη του Φιδέλ στη νίκη, που τον οδήγησαν να αναφωνήσει στις 18 Δεκέμβρη όταν επανασυνδεθήκαμε, με μόλις επτά τουφέκια: «Τώρα έχουμε κερδίσει τον πόλεμο!».

 

Από το Σαντιάγο δε Κούμπα, ως αποτέλεσμα των ακούραστων προσπαθειών του παράνομου κινήματος υπό την ηγεσία του Φρανκ Παΐς, έφτασε στη Σιέρα Μαέστρα η πρώτη ενίσχυση από νεαρούς πολεμιστές με όπλα και πυρομαχικά, που συνέβαλε αποφασιστικά στη μαχητική ικανότητα του νεοσύστατου Επαναστατικού Στρατού.

 

Ακολούθησαν μήνες αδιάκοπης μάχης, πρώτα στη Σιέρα Μάεστρα, και στη συνέχεια ο αγώνας εξαπλώθηκε σε άλλες περιοχές με το άνοιγμα νέων μετώπων. Η ήττα της μεγάλης επίθεσης των στρατευμάτων του Μπατίστα κατά του Πρώτου Μετώπου που διοικούσε ο Φιδέλ, σηματοδότησε την έναρξη της στρατηγικής αντεπίθεσης και τη ριζική καμπή του πολέμου που οδήγησε στην ήττα του καθεστώτος και στην κατάληψη της επαναστατικής εξουσίας.

 

Ήδη στις 8 Γενάρη 1959, κατά την άφιξή του στην Αβάνα, ο Διοικητής της Επανάστασης δήλωσε: «Η τυραννία έχει ανατραπεί, η χαρά είναι τεράστια αν και ακόμα πολλά πρέπει να γίνουν. Δεν αυταπατόμαστε να πιστεύουμε ότι από τώρα και στο εξής όλα θα είναι εύκολα, ίσως από τώρα και στο εξής όλα θα είναι πιο δύσκολα».

 

Δεν χρειάστηκε πολύς καιρός για να γίνουν τα προφητικά λόγια του Φιδέλ πραγματικότητα. Ξεκίνησε ένας αγώνας που συγκλόνισε τα θεμέλια της κουβανικής κοινωνίας. Στις 17 Μάη, μόλις τέσσερις μήνες μετά το θρίαμβο, στην Διοίκηση της Λα Πλάτα, στην καρδιά της Σιέρα Μαέστρα, εκδόθηκε ο πρώτος νόμος για τη μεταρρύθμιση του αγροτικού τομέα σύμφωνα με το πρόγραμμα της Μονκάδα, ένα γεγονός που αναστάτωσε τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων και της κρεολικής μπουρζουαζίας, που διπλασίασε τις συνωμοσίες της κατά της επαναστατικής διαδικασίας.

 

Η Επανάσταση δέχτηκε κάθε είδους επιθέσεις και απειλές, όπως οι επιθέσεις των ένοπλων συμμοριών που χρηματοδοτήθηκαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, τα σχέδια δολοφονίας του Φιδέλ και άλλων ηγετών, οι δολοφονίες νέων εκπαιδευτικών της καμπάνιας εξάλειψης του αναλφαβητισμού -πολλοί από τους οποίους ήταν έφηβοι- οι δολιοφθορές και η τρομοκρατία σε ολόκληρη τη χώρα, με τον τρομερό φόρο σε αίμα των 3.478 νεκρών και 2.099 ατόμων με αναπηρία, ο οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός και άλλα πολιτικά και διπλωματικά μέτρα προκειμένου να μας απομονώσουν, οι εκστρατείες ψεμάτων για να δυσφημίσουν την Επανάσταση και τους ηγέτες της, η μισθοφορική εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων τον Απρίλη του 1961, η κρίση του Οκτώβρη το 1962, όταν προετοιμάστηκε η στρατιωτική εισβολή στην Κούβα στις Ηνωμένες Πολιτείες, και μια ατελείωτη λίστα εχθρικών πράξεων εναντίον της πατρίδας μας.

 

Όλοι γνωρίζουν ότι η Επανάσταση, που γεννήθηκε την 1η Γενάρη, δεν είχε ούτε ένα λεπτό ηρεμίας αυτά τα 60 χρόνια. Έχουμε δει δώδεκα αμερικανικές διοικήσεις που δεν έχουν σταματήσει την προσπάθεια να επιβάλουν αλλαγή καθεστώτος στην Κούβα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με διάφορους βαθμούς επιθετικότητας.

 

Ο ηρωικός λαός του χθες και του σήμερα, περήφανος για την εθνική του ιστορία και πολιτισμό, δεσμευμένος στα ιδανικά και στο έργο της Επανάστασης, στην οποία έχουν ήδη ενταχθεί τέσσερις γενιές Κουβανοί, κατάφερε να αντισταθεί και να κερδίσει στη διάρκεια έξι δεκαετιών αδιάλειπτης πάλης για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού, πάντα με βάση την πιο στενή ενότητα γύρω από το Κόμμα και τον Φιδέλ.

 

Μόνο έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε το κατόρθωμα του να αντέξουμε στα σκληρά χρόνια της Ειδικής Περιόδου, όταν μείναμε μόνοι στη μέση της Δύσης, 90 μίλια από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τότε, κανείς στον κόσμο δεν θα στοιχημάτιζε ούτε μια δεκάρα για την επιβίωση της Επανάστασης. Ωστόσο, αντέξαμε και ξεπεράσαμε την πρόκληση χωρίς να παραβιαστεί ούτε μία από τις ηθικές και ανθρωπιστικές αρχές της επαναστατικής διαδικασίας και αυτό ήταν αντάξιο της ανεκτίμητης στήριξης των κινήσεων αλληλεγγύης που δεν σταμάτησαν να πιστεύουν στην Κούβα.

 

Τώρα, για μια ακόμα φορά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ φαίνεται να ακολουθεί την πορεία της αντιπαράθεσης με την Κούβα και παρουσιάζει την ειρηνική και αλληλέγγυα χώρα μας ως απειλή για την περιοχή. Καταφεύγει στο απειλητικό δόγμα του Μονρόε για να προσπαθήσει να επαναφέρει την ιστορία στην επαίσχυντη εποχή όταν υποτελείς κυβερνήσεις και στρατιωτικές δικτατορίες συντάχθηκαν για να απομονώσουν την Κούβα.

 

Όλο και περισσότεροι ανώτεροι υπάλληλοι της σημερινής διοίκησης, με τη συνύπαρξη κάποιων λακέδων, διαδίδουν νέα ψέματα προσπαθώντας και πάλι να κατηγορήσουν την Κούβα για όλα τα δεινά της περιοχής, σαν να μην ήταν αυτά το αποτέλεσμα αδυσώπητων νεοφιλελεύθερων πολιτικών που προκαλούν φτώχεια, πείνα, ανισότητα, το οργανωμένο έγκλημα, την εμπορία ναρκωτικών, την πολιτική διαφθορά, την κατάχρηση και στέρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, τους εκτοπισμένους, την εκδίωξη των φτωχών αγροτών, την καταστολή των σπουδαστών και την επισφαλή υγεία, εκπαίδευση και στέγαση για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού.

 

Είναι οι ίδιοι που δηλώνουν την πρόθεσή τους να συνεχίσουν να επιβάλλουν την επιδείνωση των διμερών σχέσεων και να προωθούν νέα μέτρα οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού για να περιορίσουν τις επιδόσεις της εθνικής οικονομίας, να προκαλέσουν πρόσθετους περιορισμούς στην κατανάλωση και την ευημερία των ανθρώπων, να παρεμποδίσουν ακόμη περισσότερο το εξωτερικό εμπόριο και τη ροή των ξένων επενδύσεων. Δηλώνουν πως είναι διατεθειμένοι  να αμφισβητήσουν το Διεθνές Δίκαιο, να παραβιάσουν τους κανόνες του διεθνούς εμπορίου και των οικονομικών σχέσεων και να εφαρμόσουν επιθετικά εξωεδαφικά μέτρα και νόμους κατά της κυριαρχίας άλλων κρατών.

 

Επαναλαμβάνω την προθυμία μας να συνυπάρξουμε με πολιτισμένο τρόπο, παρά τις διαφορές, σε μια σχέση ειρήνης, σεβασμού και αμοιβαίου οφέλους με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσης, έχουμε δηλώσει ξεκάθαρα ότι οι Κουβανοί είναι έτοιμοι να αντισταθούν σε ένα σενάριο αντιπαράθεσης, που δεν επιθυμούμε και ελπίζουμε ότι οι επικεφαλής της αμερικανικής κυβέρνησης μπορούν να αποφύγουν.

 

Η Κούβα κατηγορείται και πάλι, όταν έχει αποδειχθεί ότι το εξωτερικό χρέος, οι ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές, η λεηλασία των φυσικών πόρων είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας των διεθνικών εταιριών στην ήπειρο.

 

Η δύναμη της αλήθειας ανέτρεψε τα ψέματα και η ιστορία έχει θέσει τα γεγονότα και τους πρωταγωνιστές στις θέσεις τους.

 

Το μόνο που μπορεί να αποδοθεί στην Κουβανική Επανάσταση και το έπος που γράφει αυτός ο ηρωικός λαός είναι η ευθύνη που απορρέει από το παράδειγμά τους, ως σύμβολο πλήρους ανεξαρτησίας, νικηφόρας αντίστασης, κοινωνικής δικαιοσύνης, αλτρουισμού και διεθνισμού.

 

Ως μέρος της Αμερικής μας, ο σεβασμός και η αλληλεγγύη μας στα αδελφά έθνη είναι και θα μείνει αμετάβλητη. Περισσότεροι από 347.700 Κουβανοί γιατροί και υγειονομικοί λειτουργοί προσέφεραν τις υπηρεσίες τους, πολλοί από τους οποίους βρίσκονταν σε απομακρυσμένες και δύσκολες τοποθεσίες και πάνω από 27.200 νέοι έχουν εκπαιδευτεί επαγγελματικά. Αυτό δείχνει εμπιστοσύνη στην Κούβα.

 

Πριν από λίγες βδομάδες, χιλιάδες Κουβανοί γιατροί που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στη Βραζιλία επέστρεψαν με αξιοπρέπεια, με την αναγνώριση και την αγάπη εκατομμυρίων ασθενών, ιδιαίτερα από αγροτικές περιοχές και ιθαγενείς πληθυσμούς. Αυτούς τους γιατρούς συκοφάντησε και καταδίκασε ο νέος Πρόεδρος, προκειμένου να καταστρέψει αυτό το κοινωνικό πρόγραμμα, υλοποιώντας τις οδηγίες της άκρας δεξιάς στη Φλόριντα που έχει αναλάβει πια τη διαχείριση της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών απέναντι στην Κούβα, προς μεγάλη ευχαρίστηση των πιο αντιδραστικών δυνάμεων της σημερινής κυβέρνησης των ΗΠΑ.

 

Εξήντα χρόνια μετά τη νίκη, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι τα έχουμε δει όλα αυτά και πριν. Δεν μας φοβίζει η γλώσσα της βίας ή των απειλών, δεν μας φόβιζαν όταν η επαναστατική διαδικασία δεν έχει ακόμα εδραιωθεί, δεν θα το επιτύχουν ούτε στο παραμικρό τώρα που η ενότητα του λαού είναι μια άφθαρτη πραγματικότητα. Γιατί αν χθες ήμασταν λίγοι, σήμερα είμαστε ένας ολόκληρος λαός που υπερασπίζεται την Επανάστασή του.

 

Στις 26 Ιούλη, εδώ στο Σαντιάγο, εξήγησα ότι είχε σχεδιαστεί ένα επιθετικό σενάριο και ότι οι εχθροί μας αισιοδοξούσαν και βιάζονταν να υλοποιήσουν τα όνειρά τους για να καταστρέψουν το παράδειγμα της Κούβας. Τόνισα επίσης ότι ο ιμπεριαλιστικός αποκλεισμός κατά της Βενεζουέλας, της Νικαράγουας και της χώρας μας γινόταν πιο στενός. Τα γεγονότα επιβεβαίωσαν την εκτίμηση αυτή.

 

Μετά σχεδόν μια δεκαετία άσκησης αντισυμβατικού πολέμου για την αποτροπή της συνέχειας ή την παρεμπόδιση της επιστροφής προοδευτικών κυβερνήσεων, οι κύκλοι της Ουάσινγκτον υποστήριξαν τα πραξικοπήματα -πρώτα ένα στρατιωτικό πραξικόπημα για την ανατροπή του προέδρου Σελάγια στην Ονδούρα και αργότερα κατέφυγαν σε κοινοβουλευτικά-δικαστικά πραξικοπήματα κατά του Λούγο στην Παραγουάη και της Ντίλμα Ρούσεφ  στη Βραζιλία.

 

Προώθησαν στημένες δικαστικές διαδικασίες με πολιτικά κίνητρα, καθώς και εκστρατείες χειραγώγησης και δυσφήμισης εναντίον των αριστερών ηγετών και οργανώσεων, κάνοντας χρήση του μονοπωλιακού ελέγχου στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

 

Με αυτόν τον τρόπο, κατάφεραν να φυλακίσουν το σύντροφο Λούλα ντα Σίλβα και να τον στερήσουν από το δικαίωμα να είναι υποψήφιος Πρόεδρος εκ μέρους του Κόμματος Εργατών, για να αποφύγουν τη σίγουρη νίκη του στις πρόσφατες εκλογές. Επωφελούμαι της ευκαιρίας για να απευθύνω έκκληση σε όλες τις ειλικρινείς πολιτικές δυνάμεις του πλανήτη να απαιτήσουν την απελευθέρωσή του και τον τερματισμό των επιθέσεων και δικαστικών διώξεων εναντίον των πρώην προέδρων Ντίλμα Ρούσεφ  και της Κριστίνα Φερνάντες δε Κίρσνερ.

 

Εκείνοι που διατηρούν την ψευδαίσθηση της αποκατάστασης της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στην περιοχή μας πρέπει να καταλάβουν ότι η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική έχουν αλλάξει, το ίδιο και ο κόσμος.

 

Από την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε να συμβάλλουμε ενεργά στις διαδικασίες συναίνεσης και ολοκλήρωσης στην περιοχή, με βάση την έννοια της ενότητας μέσα στην ποικιλομορφία.

 

Έχουμε συμβάλει στην ειρηνευτική διαδικασία στην Κολομβία, κατόπιν ρητού αιτήματος της κυβέρνησής της, των Επαναστατικών Ένοπλων Δυνάμεων Κολομβίας και του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού, και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, παρά τους κινδύνους, τα παράπονα και τις δυσκολίες.

 

Το πολιτικό και ηθικό κύρος της Κούβας βασίζεται στην ιστορία, τη συμπεριφορά και την ενωμένη, συνειδητή και οργανωμένη υποστήριξη του λαού.

 

Επομένως, καμία απειλή δεν θα μας κάνει να αποσύρουμε την αλληλεγγύη μας στη Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας.

 

Οι επιθετικές ενέργειες εναντίον αυτού του αδελφού έθνους πρέπει να σταματήσουν. Όπως προειδοποιήσαμε πριν από λίγο καιρό, η επαναλαμβανόμενη δήλωση πως η Βενεζουέλα είναι απειλή για την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών, η ανοιχτή έκκληση για ένα στρατιωτικό πραξικόπημα ενάντια στη συνταγματική της κυβέρνηση, οι ασκήσεις στρατιωτικής εκπαίδευσης που γίνονται κοντά στα σύνορα της Βενεζουέλας καθώς οι εντάσεις και τα περιστατικά στην περιοχή, μπορούν να οδηγήσουν μόνο σε σοβαρή αστάθεια και απρόβλεπτες συνέπειες.

 

Η περιοχή μοιάζει με ένα μεγάλο λιβάδι σε περίοδο ξηρασίας. Μια σπίθα θα μπορούσε να προκαλέσει ανεξέλεγκτη πυρκαγιά που θα έβλαπτε τα εθνικά συμφέροντα όλων.

 

Είναι εξίσου επικίνδυνο και απαράδεκτο το γεγονός ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών επιβάλλει μονομερώς κυρώσεις και επίσης διακηρύσσει ότι η Δημοκρατία της Νικαράγουας αποτελεί απειλή για την εθνική της ασφάλεια. Απορρίπτουμε τις προσπάθειες του ανυπόληπτου Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, να παρεμβαίνει στις υποθέσεις αυτού του αδελφού έθνους.

 

Αντιμέτωποι με το δόγμα του Μονρόε, οι αρχές της Διακήρυξης της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής ως Ζώνης Ειρήνης, που υπογράφηκαν στην Αβάνα από τους Αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων, τις οποίες τώρα επιδιώκουν να αγνοούν ορισμένοι σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών, πρέπει να εφαρμόζονται και να υπερασπίζονται , για το καλό όλων.

 

Το μεγαλύτερο μάθημα που μπορούν να αντλήσουν οι επαναστάτες και τα προοδευτικά κινήματα από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι να μην παραμελήσουν ποτέ την ενότητα με το λαό και να μη σταματήσουν τον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των καταπιεσμένων, όσο δύσκολη και αν είναι η κατάσταση.

 

Για μας, στη σύνθετη διεθνή κατάσταση, τα λόγια του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης παραμένουν εντελώς έγκυρα, όταν, παρουσιάζοντας την κεντρική έκθεσή του στο Πρώτο Συνέδριο του Κόμματος, το 1975, είπε: «Όσο υπάρχει ιμπεριαλισμός, το Κόμμα, το κράτος και ο λαός, θα δώσουν τη μέγιστη προσοχή στις αμυντικές υπηρεσίες. Η επαναστατική φρουρά δεν θα παραμεληθεί ποτέ. Η ιστορία διδάσκει πολύ εύγλωττα ότι εκείνοι που ξεχνούν αυτή την αρχή δεν επιβιώνουν από το λάθος».

 

Κατά συνέπεια, θα συνεχίσουμε να δίνουμε προτεραιότητα στα καθήκοντα εκπαίδευσης σε θέματα άμυνας σε όλα τα επίπεδα, με σκοπό τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας και της ειρήνης, με βάση τη στρατηγική έννοια του Παλλαϊκού Πολέμου, όπως αντικατοπτρίζεται στο Σύνταγμα της Δημοκρατίας που εγκρίθηκε πρόσφατα.

 

Είναι καθήκον μας να προετοιμαζόμαστε σχολαστικά για όλα τα σενάρια από τα πριν, ακόμα και για τα χειρότερα και όχι μόνο σε στρατιωτικό επίπεδο, έτσι ώστε να μην αφήσουμε κανένα περιθώριο για την αμηχανία και τον αυτοσχεδιασμό που χαρακτηρίζει εκείνους με έλλειψη θέλησης όταν φτάσει ο χρόνος για δράση. Με την αισιοδοξία και την εμπιστοσύνη στη νίκη που μας κληροδότησε ο Φιδέλ και με τη στενή επαφή με το λαό, μπορούμε να βρούμε την καλύτερη λύση σε οποιαδήποτε πρόκληση που μπορεί να προκύψει.

 

Συγκεκριμένα, μια πρόκληση που θα αντιμετωπίσουμε τη χρονιά που ξεκινάει σήμερα είναι η οικονομική κατάσταση που δέχεται έντονες εξωτερικές πιέσεις, λόγω των απωλειών των εσόδων από τις εξαγωγές και του στενότερου αποκλεισμού των ΗΠΑ και των εξωεδαφικών επιπτώσεών του.

 

Όπως εκφράστηκε από τον υπουργό Οικονομίας και Σχεδιασμού κατά την τελευταία σύνοδο της Εθνοσυνέλευσης, το κόστος αυτού του αυθαίρετου μέτρου για την Κούβα, υπολογιζόμενο σύμφωνα με διεθνώς εγκεκριμένη μεθοδολογία, ανήλθε σε 4.321.000.000 δολάρια πέρυσι, που ισοδυναμεί με σχεδόν 12.000.000 ζημιά κάθε μέρα, γεγονός που παραβλέπεται από αναλυτές που τείνουν να αμφισβητούν τις εθνικές οικονομικές επιδόσεις.

 

Ανεξάρτητα από τον αποκλεισμό και την ενίσχυσή του, εμείς οι Κουβανοί έχουμε τεράστια εσωτερικά αποθέματα να εκμεταλλευτούμε, χωρίς να αυξάνουμε το εξωτερικό χρέος. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητο, αφενός, να μειωθούν όλα τα μη ουσιώδη έξοδα και να εξοικονομηθούν περισσότερα. Να αυξηθούν και να διαφοροποιηθούν οι εξαγωγές, να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της επενδυτικής διαδικασίας και να ενισχυθεί η συμμετοχή ξένων επενδύσεων, οι οποίες, όπως αναφέρεται στις κατευθυντήριες γραμμές του Κόμματος, δεν αποτελούν συμπλήρωμα, αλλά θεμελιώδες στοιχείο για την ανάπτυξη.

 

Στην ίδια κατεύθυνση, στην Εθνοσυνέλευση στις 22 του Δεκέμβρη, ο Πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου και του Υπουργικού Συμβουλίου, σύντροφος Μιγέλ Ντίας-Κανέλ Μπερμούδες, αποτίμησε την κατάσταση της οικονομίας κατά το 2018 και το σχέδιο για το τρέχον έτος, και τόνισε ότι η οικονομική μάχη παραμένει το θεμελιώδες και το πιο περίπλοκο καθήκον και πρόσθεσε ότι είναι αυτό που σήμερα απαιτεί τη μεγαλύτερη προσπάθεια απ’ όλους μας, γιατί είναι το έργο που προσδοκά περισσότερο ο λαός μας.

 

Με αυτό το σκοπό, εξήγησε ότι απαιτείται η πιο διορατική, έξυπνη και συγκεκριμένη στάση των ηγετών, που να προωθεί -χωρίς εμπόδια ή καθυστερήσεις- αξιόπιστες και συγκεκριμένες λύσεις στα προβλήματα, με τη συνεχή και έντονη αναζήτηση ευέλικτων και αποτελεσματικών απαντήσεων. Ταυτόχρονα, ζήτησε μεγαλύτερη σύνδεση με τον Εννοιολογικό Προσδιορισμό του Οικονομικού και Κοινωνικού Μοντέλου και συστηματικότερη και ακριβέστερη εφαρμογή των Οικονομικών και Κοινωνικών Κατευθυντήριων Γραμμών του Κόμματος και της Επανάστασης.

 

Είναι σκόπιμο να δηλωθεί ότι η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας στηρίζει σθεναρά τις δηλώσεις και τις ενέργειες που έκανε ο σύντροφος Ντίας-Κανέλ από τότε που ανέλαβε καθήκοντα στο τιμόνι του κράτους και της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος εργασίας του, που βασίζεται σε επισκέψεις σε περιοχές και κοινότητες, την επαφή με κολεκτίβες και τις άμεση επικοινωνία με το λαό, την προώθηση της λογοδοσίας των ηγετών μέσω του Τύπου και των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης καθώς και το συστηματικό έλεγχο των κύριων αναπτυξιακών προγραμμάτων και την προώθηση συλλογικής ηγεσίας και συλλογικού διαχειριστικού στιλ στα κρατικά και κρατικά όργανα.

 

Χωρίς να θέλω να κάνω μια βιαστική εκτίμηση, μπορώ να πω ότι η διαδικασία μεταφοράς των κύριων ευθυνών στις νέες γενιές πηγαίνει καλά. Θα προχωρήσω περισσότερο - πηγαίνει πολύ καλά, χωρίς αποτυχίες και εκπλήξεις, και είμαστε βέβαιοι ότι έτσι θα συνεχίσουμε.

 

Όσοι από εμάς είχαμε το προνόμιο να αγωνιζόμαστε κάτω από την καθοδήγηση του Φιδέλ, για περισσότερο από 65 χρόνια, από τη Μονκάδα, το Γκράνμα, τον Επαναστατικό Στρατό, τον παράνομο αγώνα, τον Κόλπο των Χοίρων, την αντιπαράθεση με τις αντεπαναστατικές συμμορίες, τις διεθνιστικές αποστολές μέχρι σήμερα, μαζί με τον ηρωικό κουβανικό λαό, είμαστε βαθιά ικανοποιημένοι, ευτυχείς και σίγουροι όταν βλέπουμε με τα δικά μας μάτια πώς οι νέες γενιές αναλαμβάνουν την αποστολή να συνεχίσουν την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, τη μόνη εγγύηση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας.

 

Είναι 60 χρόνια από την 1η Γενάρη του 1959. Ωστόσο, η Επανάσταση δεν έχει γεράσει, είναι ακόμα νέα και αυτό δεν είναι μόνο λόγια, είναι ιστορική επιβεβαίωση, αφού από τις πρώτες στιγμές οι πρωταγωνιστές της ήταν νέοι και αυτό συνεχίστηκε τις πρώτες αυτές έξι δεκαετίες.

 

Η επαναστατική διαδικασία δεν προσδιορίζεται από τη βιολογική ζωή των ανθρώπων που την ξεκίνησαν, αλλά από τη βούληση και τη δέσμευση των νέων ανθρώπων που εξασφαλίζουν τη συνέχειά της. Οι νέες γενιές έχουν το καθήκον να εξασφαλίσουν ότι η Κουβανική Επανάσταση θα είναι πάντα μια Επανάσταση των νέων και ταυτόχρονα μια Σοσιαλιστική Επανάσταση των ταπεινών, από τους ταπεινούς και για τους ταπεινούς.

 

Σε αυτή τη σημαντική ημερομηνία, δεν μπορεί να απουσιάζει η αρμόζουσα αναφορά στις κουβανές γυναίκες, από τη Μαριάνα μέχρι σήμερα, πάντα παρούσες στους αγώνες μας για την απελευθέρωση της πατρίδας και στην οικοδόμηση της κοινωνίας που χτίζουμε σήμερα.

 

Συντρόφισσες και σύντροφοι:

 

Η Δεύτερη Τακτική Σύνοδος του νομοθετικού σώματος της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας ενέκρινε το νέο Σύνταγμα της Δημοκρατίας, το οποίο θα υποβληθεί σε δημοψήφισμα στις 24 Φλεβάρη.

 

Προηγούμενα, για περίοδο σχεδόν τριών μηνών, διεξήχθη μια ευρεία λαϊκή διαδικασία διαβούλευσης στην οποία οι πολίτες εξέφρασαν ελεύθερα τις απόψεις τους για το περιεχόμενο του σχεδίου, οδηγώντας στην τροποποίηση του 60% των άρθρων, σε μια σαφή επίδειξη της βαθιάς δημοκρατικής φύσης της Επανάστασης, όπου οι μεγάλες αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή του έθνους σχεδιάζονται με τη συμβολή όλων των Κουβανών. Τα μέσα μας παρείχαν λεπτομερή κάλυψη της διαδικασίας, η οποία με απαλλάσσει από τη διεξοδική αναφορά στο θέμα. Μέσα σε λίγες μέρες θα αρχίσει να διανέμεται σε φυλλάδιο το οριστικό κείμενο του νέου Συντάγματος.

 

Θέλω μόνο να προσθέσω πως είμαι βέβαιος ότι για άλλη μια φορά ο ευγενικός και θαρραλέος λαός μας θα επιδείξει στις κάλπες στις 24 Φλεβάρη την πλειοψηφική υποστήριξη στην Επανάσταση και στο Σοσιαλισμό του, επικυρώνοντας το Σύνταγμα στη χρονιά που γιορτάζουμε την 150ή επέτειο της πρώτης Magna Carta της Κούβας, που εγκρίθηκε στο Γκουαϊμάρο από τους εμπνευστές του πολέμου για την ανεξαρτησία.

 

Μετά από 60 χρόνια αγώνα, θυσίες, προσπάθειες και νίκες, βλέπουμε μια ελεύθερη, ανεξάρτητη χώρα, τον κύριο του δικού της πεπρωμένου. Ατενίζοντας το αύριο, το έργο που επιτελείται μας επιτρέπει να δούμε ένα μέλλον γεμάτο αξιοπρέπεια και ευημερία για την πατρίδα μας.

 

Έχοντας κατά νου την ηρωική ιστορία του αγώνα των Κουβανών, εξ ονόματος του λαού μας, με απόλυτη αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στο μέλλον, μπορώ να φωνάξω:

 

Ζήτω η Κουβανική Επανάσταση για πάντα!

 

Ευχαριστώ.

 

 

 

ΔΗΛΩΣΗ

 

   Ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας          και Αλληλεγγύης συμπαραστέκεται ενεργά στο λαό της Βενεζουέλας και στη νόμιμη κυβέρνησή του, ενάντια στην άγρια επίθεση του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, της ΕΕ και των λακέδων τους, των αντιδραστικών λατινοαμερικάνικων κυβερνήσεων του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών.

    Η επίθεση αυτή στη δοκιμαζόμενη Βενεζουέλα, με απειλές, μάλιστα, άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, έχει στόχο την εγκατάσταση στη χώρα αυτή αντιδραστικής αυταρχικής κυβέρνησης, υποτελούς στις ΗΠΑ, και την εξουδετέρωση της συμμαχίας Κούβας – Βενεζουέλας – Νικαράγουας – κρατών της Καραϊβικής. Έτσι νομίζουν ότι θα καταστεί ευκολότερη η επίθεσή τους ενάντια στο Νησί της Επανάστασης. Η πάλη των λαών της περιοχής, της Λατινικής Αμερικής, και η αλληλεγγύη όλων εκείνων που αντιπαλεύουν την καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα θα τους διαψεύσει.

    Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο λαό της Βενεζουέλας, στον αγώνα του ενάντια σε κάθε είδους ξένη επέμβαση και στηρίζουμε το δικαίωμά του να επιλέγει ο ίδιος την ηγεσία της χώρας του.

 

Αθήνα, 31 Γενάρη 2019