ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 59η ΕΠΕΤΕΙΟ
ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε, η εκδήλωση που διοργάνωσε ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης για την 59η επέτειο της νίκης της Κουβανικής Επανάστασης. Για μια ακόμα φορά, οι φίλοι της Κούβας διατράνωσαν την αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη τους στον κουβανικό λαό και τη σοσιαλιστική του επανάσταση που αντιμετωπίζει την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού.
Χαιρετίζοντας την εκδήλωση, η πρέσβειρα της Κούβας Σέλμις Μαρία Ντομίγκες Γκονζάλες, ευχαρίστησε για τη διαρκή αλληλεγγύη στη χώρα της και αναφερόμενη στα 59 χρόνια της Επανάσταση, υπογράμμισε ότι ήταν «μια δύσκολη πορεία, γεμάτη δυσκολίες, αλλά πάντα ξεχώριζε η θέληση του λαού να είναι ελεύθερος και κυρίαρχος, παρά τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει».
Αναφερόμενη στον πολύπλευρο αποκλεισμό (οικονομικό, χρηματοπιστωτικό, εμπορικό) που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ, σημείωσε ότι «δημιουργεί σημαντικές ζημιές που πλήττουν την οικονομία και δημιουργούν δυσκολίες στην ανάπτυξη. Αλλά, παρόλα αυτά, η Κούβα συνεχίζει με την επικαιροποίηση του οικονομικού και κοινωνικού της μοντέλου και θα συνεχίζει να παλεύει για μια πατρίδα κυρίαρχη, ανεξάρτητη, σοσιαλιστική, δημοκρατική, βιώσιμη και ευημερούσα».
Στάθηκε ιδιαίτερα στη σκλήρυνση του αποκλεισμού από τη νέα αμερικανική κυβέρνηση του Τραμπ, της «επιστροφής στη δημιουργία τεχνητών προσχημάτων για να επανέλθουν οι αποτυχημένες και μη αποδεκτές, από όλο τον κόσμο, πολιτικές». Σημείωσε ότι εκτός από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, στη ΓΣ του ΟΗΕ τον περασμένο Νοέμβρη, όλες οι χώρες στηρίζουν το δίκαιο αίτημα της άρσης του αποκλεισμού.
Σημείωσε με έμφαση ότι «η Κούβα δεν θα κάνει συμβιβασμούς στην κυριαρχία και την ανεξαρτησία της. Θα διατηρήσουμε τις θέσεις και τις αρχές μας σε όλους τους τομείς στις διεθνείς μας σχέσεις, για τα δικαιώματα των λαών, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη με τις καλύτερες ιδέες της ανθρωπότητας. Κανείς και με τίποτα δεν θα μας βγάλει από αυτή την πορεία, να είστε σίγουροι για αυτό». Στο πλαίσιο αυτό, εξέφρασε την αλληλεγγύη της χώρας της στην Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας και στο δικαίωμα του λαού της να επιλέγει αυτός το δρόμο που θέλει να ακολουθήσει.
Κατέληξε, ενημερώνοντας για την πρωτοβουλία της πρεσβείας να διοργανώσει διαγωνισμό στην Ελλάδα για παιδιά (συμπεριλαμβανομένων των παιδιών Κουβανών που ζουν στη χώρα μας) και έφηβους, με θέμα:
«Με την Κούβα στην καρδιά». Οι εργασίες των παιδιών, κείμενα, ποιήματα, τραγούδια, ζωγραφιές, φωτογραφίες και ό,τι άλλο, μπορούν να αποστέλλονται στην πρεσβεία της Κούβας στην Αθήνα και το Γενάρη του 2019 θα πραγματοποιηθεί η βράβευση των παιδιών.
Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο πρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Νίκος Καρανδρέας, ο οποίος έκανε μια εκτενή αναφορά στις επαναστατικές παραδόσεις του Κουβανικού λαού, από τον πόλεμο της ανεξαρτησίας ενάντια στην Ισπανική αποικιοκρατία, τον πρωτοπόρο ρόλο του επαναστάτη διεθνιστή και εθνικού ήρωα της Κούβας Χοσέ Μαρτί (φέτος συμπληρώνονται 165 χρόνια από τη γέννησή του), μέχρι τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης. Σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Οι ιδέες του Μαρτί ήταν η κινητήρια δύναμη της νικηφόρας Επανάστασης και αποτέλεσαν, μαζί με το μαρξισμό, την ιδεολογική της βάση, όπλο και οδηγό για την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας της Κούβας, των κοινωνικών επιλογών της και την αδιάλειπτη επιτέλεση του διεθνιστικού της καθήκοντος».
Αναφερόμενος στο κορυφαίο γεγονός της επίθεσης στους στρατώνες της Μονκάδα στο Σαντιάγκο την 26η Ιούλη 1953, τόνισε:
«Η επίθεση στη Μονκάδα συνέβη σε μία καίρια χρονική στιγμή, αποτρέποντας τη σταθεροποίηση της δικτατορίας του Μπατίστα (1952), την αποθάρρυνση του λαού και την αναγκαστική ανοχή του μοντέλου της στρεβλής ανάπτυξης της χώρας. Μιας "ανάπτυξης" προσδιορισμένης από την εξάρτηση, τον αυταρχισμό, την οικονομική, κοινωνική και πνευματική εξαχρείωση και εξαθλίωση.
Στα μέσα του 20ού αιώνα, η Κούβα είχε μετατραπεί σε μια ιδιότυπη αποικία των ΗΠΑ με δύο στοιχεία:
1. Την πλήρη σχεδόν κυριαρχία στην οικονομία, τόσο στον παραγωγικό τομέα, όσο και στις υπηρεσίες των αμερικανικών μονοπωλίων και
2. Τη μετάδοση των χειρότερων χαρακτηριστικών του αμερικανικού τρόπου ζωής σε μια εκφυλισμένη άρχουσα τάξη, στον πολυάριθμο κρατικό και στρατιωτικό κατασταλτικό μηχανισμό και σε σημαντικό βαθμό, στα μεσαία στρώματα.
Όμως, σ' αυτές τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της νεοαποικιακής εξάρτησης, τα πλαίσια του επαναστατικού προγράμματος της Μονκάδα είχαν ήδη ξεπεραστεί. Η ομοιότητα, η ταυτότητα, καλύτερα, του προγράμματος αυτού με τα πρώτα μέτρα που πήρε η επαναστατική κυβέρνηση μετά τη νίκη το 1959, είναι πασιφανής. Ήταν μέτρα που δεν ξεπερνούσαν ουσιαστικά τα πλαίσια μιας καλοπροαίρετης αστικής δημοκρατίας. Ήταν όμως ασυμβίβαστα με τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας και κύρια των βορειοαμερικανικών μονοπωλίων και της Αμερικανικής κυβέρνησης, που αντέδρασαν βίαια.
Η Επανάσταση μπόρεσε να αντιμετωπίσει με επιτυχία τη ντόπια και εξωτερική οικονομική και στρατιωτική αντίδραση, με αποκορύφωμα τη νίκη στον κόλπο των Χοίρων. Χτυπήθηκαν αποφασιστικά οι οικονομικές δομές του ιμπεριαλιστικού και ντόπιου κεφαλαίου στην πόλη και την ύπαιθρο και δημιουργήθηκαν οι βάσεις ενός κρατικού τομέα με σοσιαλιστικό προσανατολισμό στη βιομηχανία και τις κοινωφελείς υπηρεσίες.
Έτσι, σηματοδοτήθηκε το ξεπέρασμα της πρώτης απελευθερωτικής - αντιϊμπεριαλιστικής φάσης. Λαός και ηγεσία συνειδητοποίησαν πως οποιεσδήποτε, έστω και μικρές, αποκλίσεις από το μοντέλο της εξάρτησης και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης δεν είναι δυνατές μέσα στα πλαίσια της αστικής κυριαρχίας και απαιτούν την ανατροπή της, πως η επανάσταση στη Κούβα, αλλά και σ' ολόκληρη τη Λ. Αμερική δεν μπορεί παρά να είναι σοσιαλιστική».
Κλείνοντας, ο ομιλητής τόνισε:
«Η Κούβα άντεξε το σεισμό που προκάλεσε η διάλυση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Όντας η μόνη χώρα στον κόσμο όπου κυριαρχούν οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές δομές του σοσιαλισμού, εξακολουθεί να δείχνει την ανωτερότητα και την ανθρωπιά της σοσιαλιστικής κοινωνίας, έστω και με τις βαθιές πληγές που της έχουν προκαλέσει οι πολεμικές επιθέσεις, οι δολιοφθορές, η τρομοκρατία, ο άγριος αποκλεισμός.
Η Κούβα άντεξε, γιατί εκεί πραγματοποιήθηκε με τον καλύτερο μέχρι τώρα τρόπο η διαλεκτική σύνθεση του επαναστατικού πάθους και της λογικής, της αδιαπραγμάτευτης πολιτικής εξουσίας του εργαζόμενου λαού και της συμμετοχικής δημοκρατίας, της υπεράσπισης της εθνικής ακεραιότητας και των συμφερόντων του λαού της Κούβας με την πιο πλατιά διεθνιστική δράση.
Άντεξε, γιατί ευτύχησε να έχει ηγέτες προσωπικότητες σαν τον Φιντέλ Κάστρο και τον Τσε, πραγματικούς επαναστάτες διεθνιστές. Ηγέτες που είχαν εμπιστοσύνη στις δημιουργικές ικανότητες του λαού και μπόρεσαν να τον καθοδηγήσουν στη δύσκολη και πρωτόφαντη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού, παίρνοντας δύσκολες και καίριες αποφάσεις ενάντια στο ρεύμα, χωρίς αποκλείσεις, αλλά επιβεβαιώνοντας ξανά στην πράξη και δίνοντάς τους νέα πνοή, τις αλήθειες του μαρξισμού - λενινισμού».
Ακολούθησε το ντοκιμαντέρ του Βίκτορ Πάλεν, του 1959, με τίτλο: «Η αλήθεια για την επανάσταση του Φιντέλ Κάστρο», με αφηγητή τον προοδευτικό ηθοποιό Ερολ Φλύν.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν:
Eκ μέρους του ΚΚΕ, ο Σταύρος Τάσσος, βουλευτής του Κόμματος και ο Νίκος Σερετάκης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.
Από την ΚΝΕ ο Πασχάλης Καγιάννης, μέλος του ΚΣ και η Ναταλία Γεράνιου, μέλος της επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ.
Επίσης, ο Γρηγόρης Αναγνώστου από την Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Ύφεσης και Ειρήνης, ο Δήμαρχος Χαΐδαρίου Μιχάλης Σελέκος και πολλοί εκπρόσωποι φορέων του λαϊκού κινήματος.
